لزوم توجه به روستاها / کوچ اجباری تنها به دلیل نبود زیرساخت ها / کارهای سطحی را کنار بگذارید

شهرستان ایذه با بیشترین تعداد روستا در استان خوزستان، شرایط خاصی را دارا می باشد؛ شرایطی که لزوم برنامه ریزی را نه تنها برای ساکنین شهر بلکه برای روستاییان نیز ضروری می نماید.

عکس از وحید اورکی
سوسن، روستای مهرنان

به گزارش ایزنا، شهرستان ایذه با بیشترین تعداد روستا در استان خوزستان، شرایط خاصی را دارا می باشد؛ شرایطی که لزوم برنامه ریزی را نه تنها برای ساکنین شهر بلکه برای روستاییان نیز ضروری می نماید. روستاهای شهرستان ایذه با مشکلاتی مانند نبود راه دسترسی مناسب، وضعیت نامطلوب بهداشتی و عدم برخورداری از خانه های بهداشت، عدم دسترسی به گاز و آب آشامیدنی مناسب و لوله کشی شده، عدم دسترسی به آموزش مناسب و نبود برنامه اساسی برای توانمند سازی و ایجاد اشتغال پایدار رو به رو هستند.

مشکلات روستاییان و گم بودن آنها در برنامه ریزی های کلان، سبب مهاجرت آنها به سمت شهر می گردد و به دلیل اینکه در شهر نیز شرایط برای ادامه زندگی آنها مطلوب نمی باشد، به ناچار با وضعیتی اسفبارتر از گذشته به زندگی می پردازند.

روستا محیط کار و تولید و زندگی سالم است. در واقع محیطی است که با کمترین سرمایه گذاری دولتی، مردم خود امرار معاش می کنند و محصولات تولیدی آنها نیز بخشی از نیاز جامعه را رفع می نماید. اما مهاجرت روستاییان به شهرها سبب حذف این چرخه های اشتغال و تولید می گردد و پس از آن مشکلات بیشتری برای آنان بوجود می آید.

لذا انتظار می رود که مدیران شهرستان ایذه و همچنین استان خوزستان برنامه ای کاربردی جهت حفظ و صیانت از روستاها داشته باشند.

* کارهای سطحی را کنار بگذارید

حال و روز شهرستان ایذه با شیوه های مدیریت گذشته بهبود نخواهد یافت. روی صحبت من با همه دستگاه های خدماتی و اجرایی و همچنین تصمیم گیرندگان اصلی این شهرستان است.

ایذه شهرستانی است که به دلایل ضعف عملکردی و مدیریتی همگام با سایر نقاط کشور توسعه متوازن نیافته است. این شهرستان بیشترین تعداد روستا را در بخش های مختلف خود داراست که در صورت توجه به این مسئله، می توانست یکی از نقاط قوت شهرستان به شمار آید و بخشی از مسئله تولید و اشتغال زایی پایدار  را با کمک همین روستاها حل کرد. اما همه ما خوب می دانیم بسیاری از روستاهای شهرستان ایذه از کمترین و ابتدایی ترین امکانات زندگی برخوردار نیستند و مردمان رنج کشیده آنها، که گاهی پوست بدن شان از شدت سرما خشک و تیره شده است، برای گذران زندگی به شهر پناه می آورند و این دقیقا همان اتفاقی است که به سود آینده شهرستان نیست.

به طور قطع هیچکدام از روستاییان رنج کشیده این شهرستان قصد مهاجرت به شهر را ندارند اما به ناچار این راه نا میمون را طی می کنند و پس از آن اغلب دچار سردرگمی می شوند.

این در حالی است که شهرستان ایذه با داشتن افراد سرشناس و صاحب نفوذ بسیار، قابلیت مدیریت چنین وضعیتی را دارد اما متاسفانه هیچگاه یک همگرایی و هم افزایی جهت نجات روستاهای شهرستان صورت نگرفته است. نجات روستاها در واقع کمک به آینده شهرستان ایذه از جنبه های مختلف است.

یادداشت: امیر چراغی وبلاگ صدای ایذه

انتهای پیام/*

نظری بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *