بازیکن سابق تیم فوتبال شاهین پارس جنوبی جم بوشهر با اشاره به مشکلات خود بعد از ضایعه نخاعی شدن و ابراز گلایه از وعده‌های بی حاصل مسئولان و عدم حمایت تیم‌هایی که در آنها سابقه بازی داشته است گفت: با وجود تمام مشکلاتم بیمه هزینه دیه را نداده است و ما برای درمان به فروش اموال خود رو آوردیم.

به گزارش آژانس خبری ایذه – ایزنا؛ این شهرستان به واسطه وجود ظرفیت‌های فراوان و استعداد در تمام زمینه‌ها همواره از قطب‌های مهم استان خوزستان و کشور در مواردی به مانند زمینه‌های علمی، فرهنگی، ورزشی و … بوده است.

ورزش این شهرستان نیز در سال‌های اخیر توانسته در رده‌های جهانی و بین‌المللی نامی برای خود داشته باشد و جوانان این دیار توانستند در اوج کاستی‌ها و مشکلات با هزینه‌های شخصی خود را به این مرحله برسانند، چه بسا که در این مسیر نیز بسیاری از آنها به دلایل مختلفی که ریشه در بیکاری و مشکلات مالی دارد از این حرفه جدا شده و به بازار کارگری و کار راهی شده‌اند و بسیاری از آنها در قالب شاگرد مغازه، فروشنده و کارگر در بازار این شهر قابل دیدن هستند.

در این بین نیز برخی از افراد به‌دلیل مشکلات حاصل از بیماری از این مرحله دور شده‌اند که نمونه بارز و آشکار آن در زمینه ورزش فوتبال و نام جوانی به مانند حسین الماسی دیده می‌شود.

حسین از جمله فوتبالیست‌های نسلی است که ایمان مبعلی و بسیاری از فوتبالیست‌های نامدار شهر ایذه از آن برخواستند و تا پله‌های بالای ملی و قاره‌ای رسیدند ولی به دلیل پدید آمدن مشکل حاد با وجود قرار داشتن در لیگ‌های دسته اول باشگاه‌های کشور عرصه را ترک کرد و به دامان رخت‌خواب و ویلچر پناه برد.

وی در این رابطه به گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در ایذه نشست و از مشکلات و دغدغه‌های خود پس از به وجود آمدن حادثه‌ای شد که وی را به بیمارستان فرستاد و از دنیای ورزش به دور کرد.

حسین الماسی فوتبالیست ایذه ای دچار ضایعه نخاعی

*خودتان را معرفی کنید و از فعالیت‌هایتان بگویید.

الماسی: حسین الماسی هستم متولد سال 1362 از شهرستان ایذه، بازیکن سال‌های نه چندان دور تیم‌های پارس جنوبی جم بوشهر، نفت و گاز گچساران، شهرداری دزفول و پتروکیان شوشتر در لیگ‌های دسته اول و دوم باشگاه‌های کشور که به مدت چند فصل در این تیم‌ها بازی کردم.

* از بیماری و مشکل پیش آمده برای خود که منجر به خانه‌نشین شدنتان شد بگویید.

الماسی: 28 خرداد سال گذشته در حادثه رانندگی که در جاده ایذه-اهواز برایم به وجود آمد از ناحیه گردن به پایین دچار عارضه ضایع نخاعی شدم و پس از آن رختخواب و ویلچر به عنوان زندگی جدید من نقش بست. پس از این حادثه 90 درصد از عملکرد بدنم از دست رفت و در مدت 21 ماه در شرایط بسیار بدی زندگی خود را می‌گذرانم.

* وضعیت درمانی و شرایط پس از حادثه چگونه بود.

الماسی: پس از به‌وجود آمدن این مسئله برایم به مدت 4 ماه در یکی از بیمارستان‌های تخصصی توانبخشی تهران بستری شدم ولی به دلیل اینکه این بیمارستان یک مرکز خصوصی بود و من نیز توان مالی پرداخت روزانه یک میلیون تومان را نداشتم و به این دلیل مجبور به بازگشت به خانه شدم و پس از آن مدت 3 ماه زیرنظر یک پزشک در شهرکرد درمان را ادامه دادم ولی به دلیل بالا بودن هزینه‌های این درمان مجبور به بازگشت به خانه و بستر نشین شدن شدم.

* در روزهای خانه‌نشین شدن چه مشکلاتی داشته‌ای و آیا کسی از مسئولان شهرستان و تیم‌هایی که برایشان بازی کرده‌ای به سراغت آمد؟

الماسی: بیماران ضایعه نخاعی دشواری‌ها و مشکلات ویژه خود را برای خانواده‌هایشان دارند و از این رو خانواده‌ام به عنوان تنها پشت و پناه و حامی‌ام با تمام مشکلاتی که داشتند برایم سنگ تمام گذاشته‌اند. با توجه به هزینه‌های سرسام‌آور برای درمان، خانواده‌ام مجبور به فروش دارایی زندگیمان ازجمله مغازه و زمین شدند. متاسفانه هیچ‌گونه کمکی از سوی هیچ اداره و نهادی به من نشده است، چند تن از مسئولان شهرستان در روزهای نخست کار خود به منزل ما آمدند و قول‌ها و وعده‌های بسیار زیادی دادند ولی پس از خروج از منزل تمام وعده‌ها را فراموش کرده و امیدم برای حمایت را ناامید کردند.

متاسفانه هیچ‌گاه نیز از تیم‌هایی که برایشان زحمت کشیدم خبری نشد و هیچ مسئولی از آن حتی به عیادت من نیامد و یا تماسی نگرفت.

* از شرایط فعلی خودت بگو، آیا به جز موارد ذکر شده، مشکلات دیگری نیز داشته‌ای؟

الماسی: بعد از به وجود آمدن مشکل نخاعی، از ناحیه ریه نیز دچار مشکل حاد و آمبولی ریه شده‌ام که در پی آن در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان ایذه و اهواز بستری شدم. چهار ماه پیش نیز به دلیل به وجود آمدن عفونت در ناحیه پشت پایم 2 بار در یکی از بیمارستان‌های پایتخت تحت عمل جراحی قرار گرفتم و در این راه نیز هیچ کسی حامی من نبود و در طول دوران این بیماری تنها هوشنگ حاتمی رئیس سابق اداره ورزش و جوانان شهرستان ایذه پیگیر حال من بوده و هست که از وی به عنوان یکی مسئول پیگیر نهایت تقدیر و تشکر را دارم. از تمام مسئولان انتظار دارم من را در این راه سخت و پر مشقت دلجویی و حمایت کنند و نگذارند این گونه تنها در نبرد با این بیماری باشم.

* از تیم‌هایت بگو و به عنوان یکی از بازیکنان قدیمی آنها چه انتظاری داری؟

الماسی: در کنار بی‌مهری مسئولان شهر و استان خودم که تنها شعار حمایت داند، یک گلایه از تیم‌هایی دارم که چند سال عمر ورزشی خود را در آنها گذارندم، تیم پارس جنوبی جم بوشهر با تلاش‌های بازیکنانی که در گذشته در این تیم بودند خود را به لیگ برتر رساند و من برای این تیم عرق ریختم و سختی کشیدم و انتظار داشتم نه به عنوان یکی از بازیکنان سابق این تیم بلکه حداقل به عنوان یکی از هوادارانشان برای یکبار از من دلجویی کنند و پیگیر امورات و مشکلات من در این روزهای سخت باشند.

* حرف پایانی؟

الماسی: با وجود اینکه نزدیک به دو سال از به وجود آمدن این مشکل برایم می‌گذرد هنوز شرکت بیمه کننده خودرو هزینه‌ای که باید به من پرداخت می‌کرد را پرداخت نکرده است و این در صورتی است که در صورت دریافت این هزینه می‌توانستم از بار فشار بر خانواده‌ام بکاهم و تا حدودی هزینه‌های درمان خود را تامین کنم و انتظار دارم از این طریق صدایم شنیده شود و کسی مشکل بیمه من را حل کند.

من هیچ بیمه درمانی ندارم و تمام هزینه‌هایی که برای درمان خود انجام داده‌ام به صورت آزاد بوده و بار آنرا خانوده‌ام به صورت یک تنه کشیده‌اند. جا دارد از خانواده‌ام که در مقابل مشکلات من و بیماری که برایم حاصل شده است صبوری می‌کنند و به تمام نحو حامی من هستند نهایت تقدیر و تشکر را داشته باشم. از دوستانم که برادرانه در کنار من بوده و هستند و به من قوت قلب می‌دهند نیز نهایت قدردانی را دارم.

انتهای پیام/*