یادداشت سردبیر/

آژانس خبری ایذه (ایزنا)، سالهاست که از شهرستان ایذه به عنوان یکی از شهرهای گردشگری و مهم این حوزه در استان خوزستان یاد می‌شود؛ ظرفیت‌های عظیم طبیعی و میراث ملی که به واسطه تلاش رسانه‌ها و معرفی آنها با استفاده از این ابزار توانسته تا حد زیادی دیده و در این ایام مورد استقبال قرار گیرد.

اما با این حال، تکراری شدن بسیاری از این ظرفیت‌ها برای گردشگرانی که از راه‌های دور به این شهرستان آمده و عدم ایجاد یک تحول درونی در شهرستان ایذه در ح.زه گردشگری شهری و ارائه خدمات متناسب برای گردشگران خوزستانی باعث شده است تا ایذه دیگر به عنوان یکی از هدف‌های گردشگری برای مردم استان خوزستان نباشد و این ادعا را می‌توان با استناد به رتبه 13 شهرستان ایذه در آمار منتشره سفرهای نوروزی شهرهای خوزستان اثبات کرد.

حال با توجه به اقلیم و آب و هوای شهرستان ایذه در فصل زمستان و بهار به دلیل سرسبزی و زیبایی تمام مناطق، در این برهه از سال هیچ جای نگرانی برای پذیرایی از مسافران و مهمانانی که از شهرها و استان‌های دیگر به شهرستان ایذه سفر می‌کنند وجود ندارد، اما با آغاز گرما و خشک شدن طبیعت شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد و ایذه با یک ظرفیت مجهول باقی می‌ماند!

پس از جدایی شهرستان دزپارت و مناطقی چون شیوند، میراحمد غریبی‌ها، سادات حسینی، سفیدکوه و… و همچنین تعلق داشتن مناطقی چون مال آقا، رباط و… به شهرستان‌های مجاور؛ عملا شهرستان و شهر ایذه دارای چه ظرفیتی برای پذیرایی چند ساعته و چند روزه از مهمانان خود است؟ و چه ظرفیتی مانند کوه صفه در اصفهان، درکه و دربند در تهران، پارک‌های معروف شهرهای کوچک و بزرگ در استان‌ها وشهرهای دیگر، علی کله در دزفول و بسیار دیگر اماکن شناخته شده و نشده در گوشه و کنار کشور در این شهر وجود داشته که ما به عنوان شهروند ایذه‌ای برای چند ساعت در آن در آرامش به تفریح بپردازیم؟

یک بررسی ساده خواهیم دید که در صورتی که یک مهمان غیر ایذه‌ای که در تابستان قصد نشستن در یک مکان گردشگری و دارای آرامش در سطح شهر ایذه را داشته باشد، به جز نشستن در چایخانه‌ها، عملا هیچ مکانی برای یک تفریح چند ساعته در این شهر ایجاد نشده است که وی بتواند در آن حضور داشته باشد و اگر مهمان نوازی خود شهروندان در قبال دوستان و آشنایان غیر بومی و مسافر خود نباشد، قطعا رد شدن از این شهر و رفتن به یک شهر با ظرفیت گردشگری و دارای مکان‌های مناسب جهت تفریح چند ساعته خانوادگی را در در اولویت کار خود قرار می‌دهد.

در این بین جای پیشنهاداتی تکراری که چه در زمان مسئولان قدیمی حوزه شهری ایذه مانند شهرداران و شوراهای شهر و چه در زمان کنونی به آنها ارائه شده است وجود دارد. ساماندهی محوطه باستانی اشکفت سلمان و ایجاد پارکینگ در ابتدای این جاده، ایجاد مسیر سنگ فرش و بهسازی و نورپردازی مسیر جاده از ابتدای تالار تا پارکینگ فعلی، تبدیل پارکینگ به مجتمع خدمات رفاهی و گردشگری و بهره بردن از کوهستان اطراف با همکاری و طبق ضوابط سازمان میراث فرهنگی و ارائه بسیاری از خدمات فرهنگی و گردشگری در این مجموعه؛ ایجاد مسیر دسترسی مناسب به کوه الهک و ایجاد مراکز تفریحی و گردشگری در این منطقه خاص و بکر و تبدیل آن به مکان‌هایی چون درکه، دربند و لواسانات در تهران و کوی صفه در اصفهان و شیطان کوه لاهیجان، دعوت سرمایه گذار برای احداث هتل و مجتمع‌های رفاهی و گردشگری، تله کابین در کوه الهک، بهسازی و بازسازی بناهای تاریخی ارگ اتابکی و کوشک نورآباد برای مجتمع‌های گردشگری و موزه، احداث اقامتگاه‌های سنتی، مراکز خرید و بازارچه‌های سنتی در سطح شهر و الگوبرداری از شهرهایی مانند کاشان و بسیاری دیگر از شهرهای کشورمان که از نظر اقلیمی و اکوسیستم موارد مشابهی چون شهرستان ایذه را داشته و از این ظرفیت بهره برده‌اند جهت ایجاد تغییرات در ایذه پیشنهاد می‌شود.

از این رو می‌طلبد ادارات متولی حوزه خدمات شهری و همچنین حوزه گردشگری مانند شهرداری، شورای شهر، میراث فرهنگی، راه و ترابری و… تا با استفاده از ظرفیت‌های خود در حوزه‌های درون شهری، میراث ملی و برون شهری و دعوت از سرمایه گزاران جهت توجه جدی به این موضوع و حل آن گام بردارند.

انتهای پیام/