دومین سالگرد عروج «آتش‌نشان بی‌نشان» در ایذه برگزار شد
دومین سال عروج آسمانیِ انسان وارسته، نجیب و “ایران دوست” شهیدِ شاهد شهرام محمدی ( آتش نشان بی نشان) برگزارشد.
به گزارش ایزنا، بار دیگر صدای محزونِ زنان و طنین نوای مردان دینارون و بختیاری فضای مالِ‌میر و کول‌فره را به گونه ای دیگری کرد.
دو سال پیش در چونین روزی مردی از دیار دلاور پرور ایذه و تبار پاکان، خود را به دل آتش زد و بزرگ ترین حماسه را در تاریخ معاصر رقم زد و مارون خوزستان را تا همیشه‌ی تاریخ شرمنده ساخت.
شهرام محمدی در حالی آگاهانه شعله های آتش را برای خود برگزید که دیگران را از نزدیک شدن به محل حادثه منع می کرد.
در حقیقت او را باید “شهیدِ شاهد” دانست چرا که آگاهانه این طریق را انتخاب کرد و سیاوش گونه خود را به آتش زد. او رفت تا جان صدها انسان نجات یابَد. او رفت تا شرافت و انسانیت جاودانه بماندَ.
شهرام محمدی سوخت تا آیین گوگری در بختیاری هم‌چونان که مقدس بوده و هست باقی بمانَد.
او که ایران دوستی به تمام معنا بود، رفت تا درس بزرگی به تاریخ دهد. آری، امروز بسیاری از راه های دور و نزدیک و از قوم قبیله های مختلف آمدند تا انسانیت را پاس بدارند.
کسانی هم که دل و جان در گرو ارزش‌های معنوی ایل گذاشته بودند خود را به مراسم رساندند؛ از اهواز و ماه شهر و خرم شهر گرفته تا دیگر نقاط کشور، از یاران فرهنگ و هنر تا اصحاب رسانه و اهالیِ خبر و بزرگان ایلی و ….
استاد نوربخش احمد زاده آمده بود تا از شاهنامه بگوید و درس هایی از شاهکار خرد و اندیشه را در سوگ شهرام محمدی که سیاووش منش و ایرج روش خود را به “بلازه”های آتش زد، برای همه بر خوانَد.
تا بگوید در روزگاری که نان مجال باور را از بسیاری گرفته او چه گونه برای حفظ ارزش ها کوشید، شهرامی که مظلوم است و بزرگ.
استاد احمدزاده گفت: ارج گذاری به کار شهرام محمدی ، احترام به ارزش های فراموش شده؛ ایثار، شهامت، دلیری و از خود گذشتگی در راه ایران است.
دکتر یحیی حسن پور بختیاری به نیکی دریافته بود که شهرام نماد از خود گذشتن و اسوه ی فداکاری و گوگری ست، او که از فعالان جریان فرهنگ و تاریخ است و مدام دغدغه ی کار سترگ این بسیجی شهید را در سر دارد آمده بود تا بگوید کار این انسان بی نظیر در تداوم حرکت های سرداران بختیاری ست که برای وطن خویش از تمام هستی شان گذشتند.
استاد فرهاد بیژن پور هنرور نجیب بختیاری هم حاضر شد تا شهرام محمدی را در حنجره ی خویش فریاد بزند تا مگر گوشی شنوا پیدا شود و ارزش این ایثار و شهادت را بداند.
آری ما به او و به اندیشه ی بلندش مدیونیم و بر این عهد و قرار خواهیم ماند تا جان در کالبد است، برای احیاء نام بلندش بکوشیم.
در این مراسم نشانِ “شجاعت و ایثار” که به امضای فرماندار، شهردار و ریاست آتش نشانی شهرستان ایذه رسیده بود با حضور استاد مهدی احمدی بخشدار مرکزی و جمعی از فعالان فرهنگ و هنر، بزرگان ایلی و همین طور جناب سلطانی ریاست آتش نشانی ایذه، به روح بلند این آتش نشان بی نشان تقدیم شد و با حضور فرزند ایشان ( امیرحسین محمدی) از خانواده ی این کارگر فداکار مراتب قدر دانی به عمل آمد.
لازم به یادآوری ست که پس از آیین یادبودِ مسجد در روستای کول‌فره، با حضوری صمیمی بر تربت پاکش، یاد و نام او را گرامی داشتیم.
روحش قرین رحمت الهی باد.
یادداشت از استاد غفور اسکندری سبزی
انتهای پیام/*
اخبار رسمی شهرستان ایذه، تلگرام خبری ایزنا
:id:http://t.me/eizna
درباره نویسنده
