شهرستان ایذه به واسطه قرار گرفتن در نقطه‌ای متفاوت از نظر آب و هوایی در استان خوزستان همواره در طول ایام مختلف سال مورد توجه گردشگران بوده و طبیعت این روزهای این منطقه زیبا منتظر حضور گردشگران است.

به گزارش ایذه نامه (ایزنا) ؛ در میان بسیاری از هموطنان هرگاه از طبیعت خوزستان سخن به میان می‌آید، آنچه که تداعی می‌شود یک دشت شوره‌زار و ماسه‌ای با چند درخت نخل خشکیده و تَرَک‌های نهان شده بر پیکره این استان زرخیر است.

شاید به واسطه بی‌تدبیری دولت‌ها زرخیزترین استان کشور با گونه‌های طبیعی و جنگل‌های بلوط در میان ازدحام خاک‌های مهاجم به تپه‌ای از خاک تبدیل شده باشد ولی لطف پروردگار زیبایی‌بخش را نباید نادیده گرفت، لطفی در نمایش زیبایی‌های بی‌نظیر سرزمین نخل و بلوط، سرزمین آبشارها، سرزمین گل‌شقایق و دشت سوسن، سرزمین بابونه و گندم، دیار برف و شرجی، باغات انار و انجیر و هزاران هدیه الهی که با دیدن آن تفکر در مورد طبیعت این استان را تغییر می‌دهد.

شاید در استان خوزستان به‌واسطه سو مدیریت‌ها به‌ویژه در بخش معرفی آثار گردشگری و سرمایه‌های ملی غافل باشیم ولی طبیعت، آثار ملی و مذهبی این دیار را می‌توان بعد از نفت به عنوان دومین طلای خوزستان نامید که با تغییر نگرش مدیران استان به آن در سایه استقبال هموطنان شکوفه خواهد زد.

شهرستان باستانی و چند هزار ساله ایذه به عنوان یکی از مناطق ناب گردشگری استان خوزستان، همچون نگینی سبز در میان دریاچه‌های آبی سدها می‌درخشد، شهری به قدمت سنگ، منطقه‌ای به زیبایی بلوط که با تنفس زاگرس و برف‌هایش جان می‌گیرد.

وجود کتیبه‌‌های چند هزار ساله را می‌توان به عنوان یکی از بارزترین جاذبه گردشگری در کنار طبیعت بکر این شهرستان به عنوان پایتخت نگارکنده‌ها و بهشت باستان‌شناسان معرفی کرد.

با وجود این ظرفیت‌ها؛ در بخش طبیعت ایذه خود چند موهبت الهی را می‌توان به تصویر کشید، هر منطقه با چند قابلیت منحصر به‌فرد که آنرا با منطقه دیگر متمایز می‌کند؛ رود، دریاچه، جنگل، گندم، بلوط، پرنده، برف، آبشار و بسیاری دیگر از جاذبه‌ها به زیبایی گل‌های شقایق و لاله‌های واژگون که سفر به ایذه را می‌تواند به درازای چند روز بکشاند.

بدون شک آوازه دشت مخملی سوسن در بین گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی را نمی‌توان نادیده گرفت؛ دشتی که در آن زمین و کو‌ه‌ها به آسمان و ابرها سر می‌سایند و کارون آنرا به دو نیمه تبدیل کرده است و قلب طبیعت که برای زیبایی‌های این دیار بکر می‌تپد.

شاید بتوان دشت سوسن را به عنوان منطقه‌ای عنوان کرد که تمام زیبایی‌ها و ظرفیت‌های طبیعی شهرستان ایذه را در خود جای داده است.

شغل تمام مردم این منطقه کشاورزی و دامداری است و شاید به واسطه طبیعت بکر دوستی این مردمان با بوی بابونه و باران باشد که صفای هزاران ساله‌اش مورد تازیانه زمان قرار نگرفته باشد و صفای مردمانش هر مسافری را برای مدت بیشتری در خود جای دهد.

هوای دل‌انگیز دشت، نغمه‌خوانی چکاوک و سکوت آرام‌بخش دشت دل هر رهگذری را به مکث و نشستن پای نوایش فرا می‌خواند.

وجود جنگل بلوط و مزارع سرسبز، دشتی مخملین و بوی بابونه، ترنم بهاری شبنم و رنگ‌افشانی گل‌های شقایق و لاله، صدای کارون و چشمه‌های زیبای گوارا سوسن را به مقصدی بی‌نظیر برای مسافران تبدیل کرده است.

جاری شدن چشمه‌های عمیق سیاه‌چال و حوض دانیال نبی تا گورستان شیرهای سنگی دوپک و باغات ثریا باعث می‌شود دل را در گرو هر علاقه‌ای که بخواهی حرکت دهیم.

 در میان این زیبایی‌ها نام نبردن از گلزار و جنگل بلوط و رود خروشان کارون که از بلندایش چون ماری خزیده در میان سنگ‌هاست کم لطفی در حق خود و طبیعت است.

منطقه نمونه گردشگری گلزار با پوشش گیاهی بی‌نظیر خود و دشتی صاف محصور در میان شاخه‌های درهم تنیده بلوط راه را برای حرکت به سوی یک زیارت مزین می‌کند، زیارت در امازاده‌ای که ارادت تمام مناطق بختیاری‌نشین را به سمت خود دارد.

مقبره امامزاده سلطان ابراهیم (ع) با قرار گرفتن در روستای کارتا و کمی دورتر از طبیعت گلزار صفای خودش را دارد، طی کردن یک مسیر کوهستانی و راه آبی که قایق پیماینده‌اش است تا پیاده‌روی و رسیدن به ضریح هم صفای خودش را دارد، صفایی که سالانه هزاران مسافر از نقاط مختلف کشور را به سمت این منطقه دوردست اما با صفا می‌کشاند‌.

در این روستا زائر که باشی قدیم‌هایت به وسعت بی‌نهایت بر دل و خانه اهالی مهمان‌نواز این منطقه جای دارد، منطقه‌ای که صفایش خاطره‌ساز ابدی یک سیاحت نوروزی خواهد بود.

آنسوتر از شهر ایذه و در کوه‌پایه منگشت همچنان طبیعت و بهار خودنمایی می‌کند، جایی که کوهشور و دامنه‌های پر برف منگشت کمی از زیبایی دست و سوسن ندارد‌. جوانه‌های بلوط و تحریر عندلیب، رقص شکوفه‌ها در باد و نسیم باد نوروزی وصف بی مثالی دارد.

در مسیری کمی آنسوتر، جاده‌ای پرتردد که خوزستان را به کوه می‌رساند، به ارتفاع و سرزمین برف خوزستان، راهی که به دهدز به عموان مرتفع‌ترین نقطه خوزستان ختم می‌شود.

*کوچه باغ های درهم تنیده/دهدز نگین سبز خوزستان

طبیعت منطقه دهدز نیز جای چندین روز تفریح و گردش دارد، آبشار و دریاچه، بارج‌سواری و انار، برف و بلوط و زیبایی‌هایی که تاریخ را برایت متفاوت ثبت می‌کند.

بخش دهدز با آب و هوایی کوهستانی در 50 کیلومتری شمال شهرستان ایذه واقع شده استُ از این منطقه به‌واسطه وجود آبشارها و باغات فراوان به عنوان بهشت پنهان استان خوزستان یافت نمی‌شود.

روستاهای گردشگری شیوند و میراحمد غریبی‌ها با وجود چند آبشار دائمی و باغات انار، گردو، انجیر و درختان دیگر با کوچه‌باغ‌هایی که درختان بر فراز آن سر به هم تنیده‌اند یکی از زیبایی‌های خلقت خدادادی را رقم زده است، در بالای این کوچه باغ‌های خوش منظر قرار داشتن آبشاری بلند که ارتفاع آن به بالاتر از 70 متر نیز می‌رسد بر زیبایی‌های این منطقه بکر افزوده است.

پس از آبگیری سد و نیروگاه کارون 3 و زیر آب رفتن تمام جاده‌های روستایی مردم بالادست سد از جمله شیوند، میراحمد غریبی‌ها، دره غریبی‌ها، سادات حسینی و موسوی، تردد چند ده کیلومتری مردم و گردشگران در این مناطق به شهر ایذه و دهدز از روی اسکله و با استفاده از بارج انجام می‌شود.

با توجه به اینکه آب آبشارها در روستاهای شیوند و میراحمد غریبی‌ها از ذوب شدن برف‌های کوه منگشت تامین می‌شود، این محل خوش آب و هوا و آب همیشه سرد آن یک مقصد گردشگری بسیار پرتردد و همیشه فعال را در میان کوهستان‌های زاگرس جنوبی به وجود آورده است.

سد و نیروگاه کارون 3 به عنوان بزرگترین سد دو قوسی خاورمیانه و طبیعت اطراف آن از جمله منطقه ساحلی رکعت نیز با زیبایی‌های خود می‌تواند یک محل به یاد ماندنی برای گردش‌های بهاره باشد، البته باید به این نکته توجه داشت که آب عظیم و ذخیره شده در این دریاچه به هیچ‌وجه جای مناسبی برای ورزش های آبی نیست و خطر غرق شدن افرادی که در این محل شنا می‌کنند را تهدید می‌کند.

در 10 کیلومتری بالادست دهدز، وجود منطقه برف‌گیر و جنگل‌های بلوط روستای لهبید و حاجی‌کمال باعث حضور شهروندان در فصول مختلف سال شده است، وجود گونه‌های گیاهی و جانوری در این منطقه خوش آب و هوا باعث شده است که روزانه حجم بالایی از طبیعت دوستان را به‌سمت خود بکشاند.

روستای سادات حسینی با میزبانی از امام‌زاده شهپیر (ع) نیز یکی از مناطق پر تردد و زیبای شهرستان ایذه است، مردم شهرستان ایذه نیز ارادت ویژه‌ای به این امامزاده دارند و هرساله مردم روستای سادات حسینی پذیرای حجم بسیار زیادی از مسافران و زائران در منطقه خود هستند.

با وجود طبیعت برفگیر شمال شهرستان ایذه، از طبیعت بکر و زیبای جنوب این شهرستان و زیارت امامزاده سید صالح (ع) نمی‌توان غافل ماند، جایی که طبیعت روستای جلوگیر در منطقه مرغاب با آب جاری و سنگ‌های منحصر به فرد خود چشم هر رهگذری را خیره می‌کند. کمی آنسوتر هم گندمزارهای مخملین منطقه هلایجان و نوترگی باعث می‌شود که یک بهار کاملا سبز را در این شهرستان خوش آب و هوا سپری کنیم.

گزارش و عکس: وحید اورکی

انتهای پیام/*